Son zamanlarda yapılan bir çalışma, esnemenin yorgunluk ya da sıkıntıyla hiçbir ilgisi olmadığını öne sürüyor. Aslında esnemek beynimizi serinletiyor ve birazcık daha net bir şekilde düşünmemizi sağlıyor. Bilgisayarlar gibi beynimizin de bir en iyi çalışma sıcaklığı var; ve beyin çok ısındığı zaman, esneme başa bol miktarda hava gönderip o bölgedeki kanı soğuturken, hem nabzı hem de kan akışını artırarak beynin serinlemesine yardımcı oluyor.
Daha önce esnemenin, kendimizi halsiz hissettiğimiz zaman bizi bir oksijen şokuyla uyandırmaya yardımcı olan bir solunum işlevi olduğu düşünülüyordu ama çalışmalar esnemenin aslında vücuttaki oksijen seviyelerini artırmadığını gösterdi. Bunu, kesinlikle daha fazla oksijene ihtiyaç duyduğumuz egzersiz yapma sırasında esnemiyor olmamız da destekliyor.
O halde neden yorgunken esniyoruz? Hem uyku ihtiyacının hem de aşırı yorgunluğun beyin sıcaklığını artırdığı biliniyor, bu yüzden uykusuzlukla mücadele ederken esnediğimiz doğru olsa da esnemeler bizi daha uyanık tutmuyor ama bunun yerine beynin doğru sıcaklıkta çalışmayı sürdürmesine yardımcı oluyor.
Esneme Neden Bulaşıcıdır?
Bulaşıcı esnemeye olan duyarlılığımızı empati kapasitemiz de etkiliyor. Araştırmalar bulaşıcı esnemenin çocuklarda ilk kez, başkalarının duygularını tanımlamayı öğrendikleri yaşlarda (yaklaşık dört ila beş yaşında) başladığını ve otistik çocukların başkalarının esnediği videolar seyrettiklerinde daha az esnediklerini göstermiştir.
Esneme öylesine bulaşıcıdır ki kendimizi esnetmek istediğimizde ihtiyacımız olan tek şey esneme konusunda bir şeyler okumaktır. Aslında, bu makaleyi okumaya başladığınızdan beri en az bir kere esnediniz muhtemelen. Bunun sıkıldığınız için olmadığını biliyoruz; aslında, esneme ve biraz önce serinleyen beyniniz sayesinde, şu anda muhtemelen daha dikkatlisiniz.